Add
Private Notes
nieuwe biljartclub op. De nieuwe club kan terecht bij het plaatselijke wijkcentrum, waar Bert beheerder is. Maar na twee jaar komt de klad erin. Bert speelt steeds minder mee, en Henk en wat maten vinden het wijkcentrum steeds ongezelliger worden. Achter de rug van Bert om zoeken Henk en zijn makkers een nieuwe locatie en nemen de wedstrijdballen uit het wijkcentrum mee. Bert is beheerder van kasgeld, maar Henk wil, behalve de ballen, ook nog het geld hebben. Bert wil daar niets van horen: hij wil juist de ballen terug!
Het echtpaar Van Oort is al 53 jaar getrouwd en woont in Lienden. De laatste twee jaar ervaart het echtpaar chronische gezondheidsklachten; hoofdpijn, longklachten en slapeloze nachten. Ze weten precies wat hun klachten veroorzaakt: De chemische zeepdampen uit de wasmachine en vaatwasser van hun buurvrouw, Maureen Maidman. Het echtpaar klaagt bij buurvrouw Maidman, maar die is zich van geen kwaad bewust. Zelf heeft ze nergens last van, en niet meer wassen is echt geen optie. Wanneer het echtpaar Van Oort haar midden in de nacht begint te bellen is ook bij haar de maat vol. Wie veroorzaakt er nou werkelijk overlast?
De Mulders zijn echte dierenvrienden. Nog steeds rouwen zij om wijlen hun viervoeter Roderick, die in het voorjaar van 2006 geheel onverwacht doodging. Maar het reglement van hun wooncomplex verbiedt het nemen van een nieuwe hond, het bestuur is daar heel stellig in. Het echtpaar Mulder vindt zo’n strenge handhaving schandalig. Mevrouw Mulder kwijnt weg zonder hond, haar sociale leven stort in en ze komt nooit meer buiten. Mogen de Mulders toch een nieuwe hond of geldt hier: regels zijn regels?
De bejaarde mevrouw Van den Broek loopt als sinds jaar en dag via de tuin van buurvrouw Van den Berg naar de straat. Dit recht van overpad is bij de woningstichting vastgelegd. Buurvrouw Van den Berg heeft op zich geen bezwaar tegen het overpad maar ze wil graag een laag hekje plaatsen zodat haar tuin wordt afgesloten van de weg. Dan kan ook haar hondje Jusko buiten zijn, zonder dat hij de straat oprent. Als ze dit voorstelt aan mevrouw Van den Broek slaat de vlam in de pan. Voor de bejaarde buurvrouw moet alles blijven zoals het is, dat hekje mag er onder geen beding komen.
In het landelijke Noordseschut struint Jan Annen wat graag door de tuin van buurman Baron. Hij heeft een recht van overpad. Hij vindt dat zijn buurman Baron het gedeelde pad beter moet onderhouden, want hij moet om struiken en planten heen naar de openbare weg. Baron voelt daar weinig voor, zelf gebruikt hij het pad niet. Daarnaast heeft het pad volgens hem geen enkel nut, nu Annen al jaren iets verderop een grote oprijlaan heeft. Baron heeft schoon genoeg van het geklaag en wangedrag van Annen, die takken en planten vernielt en in de sloot gooit. Annen wil dat Baron het pad niet laat dichtgroeien, Baron wil dat het recht van overpad helemaal wordt opgeheven.
Het echtpaar Jacobs heeft een prachtig kunstwerk aan hun gevel hangen. Het is het logo van basisschool Het Kempke, de voormalige basisschool van hun kinderen. Wanneer Het Kempke in 2004 haar deuren sluit, worden alle spullen weggegeven. Het echtpaar Jacobs bemachtigt tot hun grote blijdschap het schoollogo. Maar anderhalf jaar later vindt de maker van het kunstwerk dat het logo helemaal verkeerd hangt aan de gevel van de familie Jacobs. Het schoolbestuur vraagt het logo daarom terug, maar daar is de familie Jacobs het niet mee eens, want “eens gegeven, blijft gegeven”.
In Spijkenisse klaagt Harry Valk over de overhangende takken van de berkenboom van buurvrouw Bep van Drongelen. Harry vindt dat hij haar altijd ter wille is, maar nu hij die takken weg wil hebben weigert ze. Buurvrouw Van Drongelen vindt de eis van Harry belachelijk. Zijn tuin is volgens haar een grote puinhoop, met name een dode conifeer en een aantal hoog opgestapelde vuilniszakken zijn haar een doorn in het oog. Voor haar is de zaak klip en klaar: Harry moet eerst zijn tuin opruimen, dan valt er misschien nog te praten over de takken van haar berk.
In het pittoreske Zuidland wordt de sfeer danig verpest door een fikse burenruzie. De familie Verrijp en de familie Van Gijzen liggen elkaar niet vanaf het moment dat ze buren worden. Ze wisselen geen woord met elkaar, totdat de Van Gijzens er achterkomen dat Adriaan Verrijp de gezamenlijke afwatering heeft afgedopt. Hun tuin verandert langzaam in een zompige modderpoel. Zij eisen dat de heer Verrijp de afwatering weer in oude staat herstelt. Mijnheer Verrijp meent echter dat het zijn systeem is. Hij is helemaal niet van plan om de Van Gijzens weer aan te sluiten.Deze aflevering werd eerder uitgezonden op 26 september 2006.
Het voegen van de gevel heeft hij uitbesteed aan voegbedrijf Verwer. Rein is meer dan ontevreden over het geleverde werk. Op zijn beurt vindt Roelof Verwer dat hij precies heeft geleverd wat afgesproken was. Al snel blijkt dat de heren het op geen enkel punt eens zijn over de gemaakte afspraken. Moet mr. Visser voor leugendetector gaan spelen?
De gepensioneerde Arie Klein woont met veel plezier in een flat in Rijswijk. De garage die bij zijn flat hoort, gebruikt hij om te klussen en zijn auto te parkeren. Maar het plezier dat hij van zijn garage heeft wordt sinds een paar jaar behoorlijk vergald. De vereniging van eigenaren heeft recht tegenover zijn garage parkeerpaaltjes geplaatst om wildparkeren op het gezamenlijke achterterrein tegen te gaan. Dat is voor een viertal bewoners erg fijn, want die hebben achter die paaltjes een privé parkeerplek. Maar Arie heeft sindsdien moeite met het in- en uitrijden van zijn garage. Arie wil de paaltjes weg hebben, maar daar denkt de VVE heel anders over.
Het echtpaar Rog heeft hard geklust aan hun tuinhuis op het volkstuincomplex 'Tot Ons Genoegen' in Rijswijk. Maar als er een ander huisje vrijkomt bij een ander tuinencomplex, besluiten zij 'Tot Ons Genoegen' te verlaten. Door de verbouwing is het huisje van Dirk en Angelique Rog in waarde gestegen Ze willen al hun inspanningen omzetten in klinkende munt en denken aan een verkoopprijs van 8000 euro. Maar het bestuur hanteert de regel dat er maximaal 5000 euro voor gevraagd mag worden. Schoorvoetend gaat de familie Rog akkoord en het huisje wordt inderdaad voor 5000 euro verkocht. Maar nu wil de familie toch de resterende 3000 euro hebben van het bestuur.
Elke dag opnieuw ergert Co Bos zich aan de bolconiferen van zijn buurman Hans de Korte. En ook de berken in de achtertuin zijn voor Co een dagelijkse ergernis. Op zijn beurt heeft Hans De Korte ook wel wat te klagen over buurman Bos. Hij wil dat er een schutting verplaatst wordt en dat er een afwatering van een aanbouw wordt aangepast. De eisen vliegen over en weer. De Rijdende Rechter pakt het grondig aan. Bijgestaan door een boomdeskundige en twee landmeters gaat hij op onderzoek uit. Kan mr. Visser de lucht klaren?
Henk Nijland en Koos Fransen zijn al jaren buren. Lange tijd waren zij gezamenlijk eigenaar van een pad dat naast hun huizen loopt. Maar dan besluit de overheid in 2001 tot ruilverkaveling, wat betekent dat het gezamenlijke pad op één naam komt te staan. Buurman Nijland wordt de nieuwe eigenaar. Maar nu het zijn pad is, vindt hij dat hij het recht heeft om alles af te bakenen met prikkeldraad. Bovendien mag Fransen van hem een uitgang die op het pad uitkomt niet meer gebruiken, en zijn waterslang niet meer op het pad leggen. Fransen is verbijsterd, hij gebruikt deze uitgang al jaren en wil dat blijven doen.
Het Oosterhoutse vrijetijdskoor geeft elk jaar een wervelende voorstelling. Toos de Slegte spaart geen enkele moeite om van de avond een succes te maken. Ook dit jaar wordt er flink uitgepakt. In buurthuis de Pannehoef geeft het koor een optreden waar het zelfs een dansschool voor inhuurt. Aan het eind van de avond gaat iedereen tevreden naar huis. Maar als de beheerders van de Pannehoef maandagochtend de vloer schoonmaken blijkt dat de dansers paraffine gestrooid hebben. Een ramp, want in combinatie met water is de vloer spekglad geworden. Het buurthuis vindt dat het koor de schade moet dragen, maar het koor vindt dat de Pannehoef vooraf had moeten waarschuwen voor de gevolgen van paraffine.Deze aflevering werd eerder uitgezonden op 7 november 2006.
Bert en Willeke Hazeleger besluiten dit jaar eens op vakantie te gaan zonder hun hondje Zenja. Via marktplaats zoeken ze een oppas die hun hond onder zijn hoede kan nemen. Het echtpaar komt uit bij Daniëlle Busink in Apeldoorn. Maar zodra de logeerhond bij haar is afgeleverd begint de ellende: Zenja poept op het tapijt en maakt ruzie met de eigen honden van Daniëlle. Omdat de honden niet samengaan bindt Daniëlle Zenja buiten aan een boom onder buurttoezicht. Maar dan bijt de hond de broek van een buurjongen kapot. Daniëlle betaalt 50 euro aan schadevergoeding voor een nieuwe broek en brengt Zenja naar een ander oppasadres. Terug van vakantie wil Bert zijn geld terug. Daniëlle heeft volgens hem niet goed op de hond gepast. Daniëlle wil schadevergoeding voor haar vervuilde tapijt. Aan De rijdende rechter de taak om dit conflict op te lossen.
De familie Kinket eist een schadevergoeding van de gemeente. Ze wonen al jaren in het pittoreske stadje Hattem aan de drukke weg De Hogekamp, waar erg veel vrachtverkeer rijdt. Het vele verkeer in de straat is voor de gemeente reden om de boel eens goed op de schop te nemen. De weg wordt ingericht als 30 kilometerzone. Er komen nieuwe drempels, de weg wordt versmald en ook de bocht bij het huis van de familie Kinket wordt smaller gemaakt. De nieuwe maatregelen maken geen indruk op de vrachtwagenchauffeurs. Zij blijven over De Hogekamp rijden, maar kunnen de smalle bocht niet meer nemen. Het hek van de familie Kinket wordt sindsdien regelmatig kapot gereden. Zij willen dat de gemeente de schade vergoedt. Volgens de gemeente moeten ze de vrachtwagenchauffeurs zelf aansprakelijk stellen.
