Add
Private Notes
Aspirant Nocul obawia się, że któryś z jego ludzi może być zamieszany w udaremnienie zakrojonej na szeroką skalę policyjnej akcji wymierzonej przeciwko handlarzom narkotyków. W tej szczególnie trudnej i przykrej sytuacji pod nieobecność zwierzchnika oddelegowanego na szkolenie Nocul szuka wsparcia u księdza Mateusza.
O pomoc do duchownego zwraca się piękna Joanna (w tej roli Monika Kwiatkowska-Dejczer). Kobieta była dotąd szczęśliwą żoną właściciela szklarni i hodowcy róż, Orskiego (Radosław Pazura). Nieoczekiwanie jednak zakochała się w innym mężczyźnie. Nie chcąc oszukiwać małżonka wyjawiła mu prawdę. Gdy zraniony Orski wyprowadził się z domu, Joanna zrozumiała, jak wiele straciła. Teraz ma nadzieję, że mąż wysłucha proboszcza i wybaczy jej. Ksiądz odwiedza Orskiego. Ten zwierza mu się, że wciąż kocha żonę, zgadza się też z nią porozmawiać. Niebawem w miasteczku zostają znalezione zwłoki uduszonej Joanny. Morderca zostawił na jej piersiach piękną różę. Głównym podejrzanym o dokonanie zbrodni jest zdradzony mąż. Ojciec Mateusz jest jednak przekonany, że to nie on zabił Joannę.
Willa zamożnego małżeństwa zostaje ograbiona. Okazuje się, że para zatrudniała jako pomoc domową poleconą przez proboszcza dziewczynę ze Wschodu, Annę. Teraz to ona staje się główną podejrzaną w sprawie. Duchowny dowiaduje się, że młoda kobieta w przeszłości była zmuszana do prostytucji. Wkrótce wychodzi na jaw, że Anna jest szantażowana przez dawnych stręczycieli. Jej narzeczony popełnia desperacki czyn usiłując pomóc ukochanej. Niestety, ten krok wpędza dziewczynę w jeszcze większe kłopoty.
Niespodziewanie ginie jeden z pensjonariuszy miejscowego domu opieki, Falkiewicz. Mężczyzna utrzymywał bliskie relacje z panią Zofią (Anna Milewska)- kobietą zamożną, wpływową i powszechnie szanowaną. Głównym podejrzanym o dokonanie zbrodni staje się syn staruszki (Jacek Borkowski), który często publicznie dawał wyraz swego niezadowolenia z rzekomego romansu matki. Mężczyzna w rozmowie z księdzem przysięga,że to nie on jest zabójcą. Ksiądz Mateusz i policja zaczynają interesować się sprawą. Proboszcz staje się częstym gościem w domu opieki. Rozmawia ze staruszkami i zauważa u nich dziwne zachowania. Są oni przestraszeni i przygaszeni, sprawiają wrażenie terroryzowanych. Na podwórku ksiądz zauważa stos dawno niewywożonych śmieci, jednak stare złogi śmieci znacząco różnią się od tych najnowszych. Ksiądz domyśla się, że dyrekcja domu opieki dbała wyłącznie o pieniądze, a nie o zdrowie swoich podopiecznych. Pacjenci byli karmieni skromnie i jednostronnie. Dopiero strach przed kontrolami po niespodziewanej śmierci jednego z podopiecznych sprawił, że w domu opieki zmieniono nawyki żywieniowe. Dodatkowo kapłan zauważa kilka niepokojących rzeczy w pokoju Falkiewicza – wyłamany zamek w drzwiach i pośpiesznie malowaną oprawą łóżka. Niepokoi go także zabandażowana ręka dyrektora ośrodka (w tej roli Marek Siudym). Mateusz dzieli się swoimi spostrzeżeniami z inspektorem Możejko. Ten postanawia wysłać swoich podwładnych na patrol w celu obserwacji ośrodka. Policjanci zauważają, że w domu opieki dzieją się przerażające rzeczy. Starsi ludzie są ofiarami przemocy i bestialskiego traktowania. Policja zatrzymuje pielęgniarzy i dyrektora, a podopiecznych ośrodka otacza staranną opieką. Ksiądz Mateusz odnajduje na miejscu zabójstwa kastet. Policja znajduje na nim ślady palców dyrektora domu opieki. Podejrzany przyznaje, że wdał się w szarpaninę z Falkiewiczem, który po raz kolejny pod
Sprawa o odszkodowanie dla babci Michała, prowadzona przez mecenasa Sawickiego, przebiega bardzo wolno. Ksiądz Mateusz postanawia przeprowadzić rozmowę z adwokatem. Przychodzi na umówioną wizytę w kancelarii i ku swojemu zaskoczeniu, widzi na podłodze postrzelonego, martwego Sawickiego. Nagle czuje uderzenie w głowę. Po odzyskaniu przytomności uświadamia sobie, że w jego dłoni spoczywa pistolet. Tym samym ksiądz staje się podejrzanym w sprawie o zabójstwo. Prokuratura podejmuje decyzję o jego aresztowaniu. Z powodu braku miejsca w areszcie, ksiądz trafia do więzienia. Inspektor Możejko i jego podwładny Nocul wierzą w niewinność księdza i starają się zdobyć dowody na jego niewinność. Tymczasem do aresztowanego księdza Mateusza zgłasza się mecenas Ewa Jurewicz i oświadcza, że chciałaby podjąć się prowadzenia jego sprawy. Obiecuje księdzu złożenie do prokuratury wniosku o tymczasowe zwolnienie z aresztu i zastąpienie go nadzorem policyjnym do wyjaśnienia sprawy. Proboszcz przystaje na jej propozycję, jednak w jej zachowaniu wyczuwa coś dziwnego. Jednocześnie dowiaduje się o niej pewnych ciekawych faktów od współwięźnia z celi. "Pluskwa" opowiada mu historię, w wyniku której musi odsiadywać niezasłużony wyrok. Przed laty potrącił śmiertelnie córkę pani adwokat. Ta, kierowana żądzą zemsty, doprowadziła do skazania go za morderstwo, którego ten nie popełnił. Po tymczasowym zwolnieniu z aresztu, ksiądz postanawia wyjaśnić sprawę "Pluskwy". Odnajduje ekspertyzę świadczącą o jego niewinności. Przywozi ją na plebanię i ukrywa ją w jednej z książek. Pewnego dnia do spowiedzi przychodzi mecenas Jurewicz. Wyznaje Mateuszowi, że to ona zabiła osobę, o której śmierć niesłusznie oskarżyła "Pluskwę". Ponadto przyznaje się do zabójstwa mecenasa Sawickiego... Ksiądz Mateusz wie już, kto popełnił morderstwo, o które on jest oskarżony, ale tajemnica spowiedzi skutecznie wiąże mu ręc
Przed kościołem ojca Mateusza realizowane są zdjęcia do filmu. Asystentką kostiumografa zostaje miejscowa dziewczyna, Mariola (Patrycja Szczepanowska) – żona barmana Wiesława Filipiaka (Jarosław Boberek). W trakcie pracy jest ona nachalnie zaczepiana przez aktora Dariusza (Dariusz Kordek) – odtwórcę głównej roli w filmie. Po miasteczku zaczynają krążyć plotki o romansie miejscowej krawcowej i gwiazdora. Tymczasem producent filmu (Krzysztof Wakuliński), prywatnie brat aktora Dariusza, powierza małą rólkę Filipiakowi. Ma on zagrać mężczyznę zabijającego głównego bohatera. Miejscowa ludność z podekscytowaniem przygląda się pracy ekipy filmowej. Organista Piotr nagrywa wydarzenia na kamerę, szczególną uwagę poświęcając pięknej Idze (Magdalena Różczka) – żonie Dariusza. Z zamieszania korzysta również Michał, który podkrada jeden z obecnych na planie pistoletów wypełnionych ślepymi nabojami. Nadchodzi moment kręcenia śmierci głównego bohatera. Na spust naciska zarówno Filipiak, jak i ukryty Michał. Nagle ktoś z ekipy zauważa, że Dariusz jest martwy, a jego klatka piersiowa jest przebita prawdziwym nabojem. Przerażony Michał jest przekonany, że to on zabił. Przez kilka dni chodzi smutny, w końcu decyduje się na spowiedź. W konfesjonale słyszy od księdza Mateusza pocieszającą wieść – jego pistolet był wypełniony ślepymi nabojami, więc to nie on zabił. Głównym podejrzanym staje się Filipiak. Podczas przesłuchania mężczyzna zarzeka się, że jest niewinny, jednak, słysząc informację o rzekomym romansie Dariusza i jego żony, szybko zmienia zdanie i bierze winę na siebie. Dodatkowo pocisk, którym raniony był aktor, pochodził z karabinu maszynowego określonego typu, a właśnie taki trzymał w rękach Filipiak. Nocul jest przekonany, że sprawa jest wyjaśniona, jednak zarówno Możejko, jak i ksiądz Mateusz, twierdzą, że to nie Filipiak jest zabójcą. Proboszcz zaczyna żywo
Rolnik Ciechan przegrywa sprawę o odszkodowanie za zatruwanie rzeki przez zakład inżyniera Napierskiego. Młoda pani mecenas, która działa w fundacji ekologicznej, wzywa mieszkańców do protestu. Tymczasem Napierski pada ofiarą szantażu. Ma przestać zrzucać odpadki do rzeki i musi uruchomić prawdziwą oczyszczalnię, w przeciwnym razie zostanie ujawniony jego romans z sekretarką. Napierski podejrzewa, że kryje się za tym Ciechan. Nie chce, by sprawa romansu wyszła na jaw, bo zakłóci to spokój jego rodziny, lecz nie ma pieniędzy na inwestycje. Zastanawia się, jak wybrnąć z trudnej sytuacji i zwraca się o pomoc do duchownego.
Ojciec Mateusz zastępuje innego duchownego w posłudze duszpasterskiej w więzieniu, gdzie przebywa Włodek (Jan Jankowski), ojciec Michała (Maciek Musiał). W czasie pobytu kapłana, w więzieniu dochodzi do tragicznego zdarzenia. Jeden z więźniów, gangster Seweryński, zostaje znaleziony martwy, z nożem zrobionym z kawałka metalu, w plecach. Głównym podejrzanym staje się niejaki Paszyński (Jan Wieczorkowski). To jego ślady zostały znalezione na narzędziu zbrodni. Ponadto mężczyźni mieli ze sobą konflikt. Seweryński groził Paszyńskiemu – drobnemu przestępcy – który odebrał mu kobietę – Anię (Elżbieta Romanowska). Policja podejrzewała, że Paszyński, w akcie zemsty, pozbawił życia gangstera. W rozmowie z księdzem Mateuszem Paszyński zarzeka się, że jest niewinny. Informuje kapłana, że w chwili śmierci współwięźnia był w kotłowni i naprawiał drobną awarię. Intuicja podpowiada Mateuszowi, że Paszyński mówi prawdę. Pozostawało pytanie, kto jest zabójcą. Informacje pozyskiwane przez kapłana doprowadziły go do refleksji, czy śmierć mężczyzny nie była przypadkiem aktem samobójstwa. Gangster chorował na białaczkę i wiedział, że pozostały mu ostatnie miesiące życia. Nie miał wiele do stracenia, a swoją śmierć mógł okrutnie wykorzystać do zemsty na Paszyńskim. Po dokładnych oględzinach pokoju zmarłego, ksiądz Mateusz dokładnie wyobraził sobie scenariusz wydarzenia. Seweryński przymocował narzędzie zbrodni do okna, opierając się o nie, wbił sobie nóż w plecy, a następnie, otwierając okno i odpychając się od niego, runął na podłogę. Potrzebne było jedynie alibi dla Paszyńskiego. Podczas mszy świętej, ksiądz poprosił więźniów o wyznanie prawdy. Wyraził nadzieję, że osoby, które widziały Paszyńskiego owego nieszczęsnego dnia w kotłowni, poświadczą to. Wkrótce do ojca Mateusza nieśmiało zgłosili się Włodek i więzienna psycholog (Agnieszka Michalska).
Niejaki Ruciński, pracujący w Niemczech, przyjeżdża w rodzinne strony, gdzie dowiaduje się, że jest ojcem narodzonego niedawno syna Kryśki. Wypiera się dziecka, choć przyznaje, że teoretycznie mógłby być jego ojcem. Niebawem Kryśka zostaje znaleziona niemal bez życia, a dziecko znika bez śladu. Podejrzenia koncentrują się wokół Rucińskiego, którego widziano z tajemniczą, dużą torbą. Ojciec Mateusz włącza się w tę sprawę. Udaje mu się ustalić fakty, które doprowadzają do wykrycia osobliwego procederu z udziałem jednego z pracowników szpitala.
Mateusz jedzie z pielgrzymką. Między kierowcami trzech autokarów daje się odczuć rywalizację. Jeden z nich, Małecki, jest niepijącym alkoholikiem. I oto nagle autokar prowadzony przez niego spada do rowu. Małecki jest ranny. Badania wykazują, że miał 0,8 promila alkoholu we krwi. Na nic się zdają jego zapewnienia, że nie pił. Ksiądz powraca pamięcią do okoliczności sprzed wypadku i stwierdza, że kierowca feralnego autokaru zachował się prawidłowo. Mateuszowi udaje się dotrzeć do wyników badań Małeckiego, odkryć oszustwo, a w konsekwencji ustalić przyczynę katastrofy i wskazać sprawcę.
