Add
Private Notes
„Uprowadzona z Jurty”
Bohaterką pierwszego odcinka IV serii "Kobiety na Krańcu świata" jest Altinchcach, która, choć nie ma swojego miejsca na ziemi, ma swój dom zawsze przy sobie.
Razem z Martyną Wojciechowską widzowie przyjrzą się codziennemu życiu koczującej kobiety z Kirgistanu. Poznają pasjonującą historię jej życia, począwszy od uprowadzenia jej przez przyszłego męża w wieku zaledwie 16 lat. Podobno nadal, co piąte lokalne małżeństwo zawierane jest w ten sposób: mężczyzna porywa kobietę, która mu wpadnie w oko. Ta nie ma innego wyjścia jak tylko zostać jego żoną, pod groźbą zhańbienia swojej rodziny. Choć Altinchcach nie wybrała sobie sama męża, mało tego nie widziała go przed porwaniem na oczy, jest kobietą wolną. Budzi się na wysokości 2500 metrów otoczona górami, od dziecka jeździ konno i mieszka ze swoim mężem i trójką dzieci w jurcie - „przenośnym domu”. Ten tradycyjny namiot, koczujący w Kirgizji potrafią złożyć wraz z całym dobytkiem w zaledwie trzy godziny. Nasza bohaterka wiedzie życie bez zobowiązań współczesnego świata, nie płaci czynszu i nie spłaca kredytu na samochód. Mówi o sobie, że jest szczęśliwa. Tak po prostu. A my byliśmy szczęśliwi mogąc uczestniczyć w, bardzo ważnej dla tradycji nomadów z Azji Mniejszej, rodzinnej uroczystości urodzin synka naszej bohaterki.
„Piękno według Mentawajów”
Dotarcie do bohaterki drugiego odcinka "Kobiety na Krańcu Świata" zabrało ekipie aż trzy pełne doby. Martyna Wojciechowska odwiedziła plemię zamieszkujące indonezyjski archipelag wysp należący do Sumatry Zachodniej. To tam znalazła Bai Boroiokok, kobietę z plemienia Mentawajów, których życie poza cywilizacją zmierza ku schyłkowi. Pozostała ich garstka, niewiele ponad 3000. Żyją tak jak ich przodkowie gdzieś w indonezyjskiej dżungli. Bai Baroikok nie wie ile ma lat i w jakim wieku jest jej czwórka dzieci ani jej mąż – szaman Lala. Nie wie też ile godzin liczy doba. Wie za to, jak ważne jest życie w zgodzie z duchami swoich przodków, duszą dżungli i zwierząt. W jej świecie liczy się harmonia - człowieka z naturą i duszy z ciałem. Mentawajowie wierzą, że niezadowolona dusza opuszcza ciało. Należy o nią dbać upiększając skórę tatuażami i ostrząc zęby w trójkąty. Oba symbole piękna, które zwiększają atrakcyjność kobiet w oczach mężczyzn i odwrotnie, okupione są niewyobrażalnym bólem.
Widzowie TVN odkryją codzienność mentawajskich kobiet, upiększające rytuały i szamanskie tańce. Wraz z Martyną Wojciechowską przyjrzą się ludziom, którzy jak ich przodkowie sprzed tysięcy lat, potrzebują bardzo niewiele, żeby wieść szczęśliwe życie.
„Kobieta – wampir”
W trzecim odcinku "Kobiety na Krańcu Świata" widzowie TVN poznają La mujer vampiro, czyli meksykańską kobietę - wampir. Maria Jose Cristerna jest rekordzistką Guinessa – 98% powierzchni jej ciała pokrywają tatuaże, implanty i piercing, które tworzą szokujący wampirzy wizerunek. Jej wygląd intryguje Meksykanów, dla których La mujer vampiro jest lokalną celebrytką i medialnym dziwadłem. Martyna odkryła inną Marię Jose Cristernę. Wrażliwą kobietę, która tatuażami odreagowała osobiste cierpienia. Podobnie jak wiele innych Meksykanek doświadczyła przemocy ze strony partnera, jej pierwszego męża i wielkiej nastoletniej miłości. Tatuaż był dla niej osobistą obroną. Niczym maoryski wojownik z tatuażem na twarzy, Maria czerpie ze swoich symboli na ciele siłę, gdy tymczasem jej wnętrze jest niezwykle wrażliwe i kruche. Jej prawdziwe piękno dostrzega jej rodzina - czwórka dzieci uwielbia swoją matkę, a jej nowy partner życiowy otoczył ją ciepłem i opieką. Dziś jest silną, aktywną i twórczą kobietą, właścicielką studia tatuażu, artystką i performerką. Na tym nie koniec - Maria, która z zawodu jest prawniczką - wspiera kobiety w walce przeciw przemocy domowej.
„Pogrzebana za życia”
W Indiach dotknęliśmy tabu. Bohaterką odcinka jest Savitri Khanal, wdowa, która po śmierci swojego męża została odrzucona przez rodzinę. Teść odebrał jej jedyne dziecko i wyrzucił na ulicę. Jej historia nie jest odosobniona. Takich porzuconych przez rodziny wdów jest w Indiach około 30 milionów, w samym Varansi jest ich 20 tysięcy. Pozbawione środków do życia, samotne, dożywają późnej starości jako uliczne żebraczki. Te, które mają więcej szczęścia trafiają do miejsc odosobnienia i medytacji, zwanych aśramami.
Wiele porzuconych wdów przybywa do świętego dla hindusów miasta - Varanasi, żeby tam umrzeć. Hindusi wierzą, że śmierć w Świętym Mieście i spalenie ciała nad Gangesem oczyszcza duszę i zwalnia z obowiązku ponownych narodzin. To w tym mieście znaleźliśmy naszą bohaterkę.
W przeszłości wdowy traktowano jeszcze okrutniej. W XIX wieku upowszechniła się tam tradycja SATI, rytualnego samobójstwa wdów na stosie pogrzebowym męża. Być może robiły to z miłości do ukochanego, być może przeczuwając, że ich życie odtąd stanie się piekłem na ziemi. Okrutna tradycja przeszła w zapomnienie, ale życie kobiet, które poznacie również skończyło się wraz ze śmiercią ich mężów.
„Mama leniwców”
Bohaterką odcinka jest Judy Avey- Arroyo, Amerykanka z Alaski, która z miłości do ukochanego męża Luisa przeprowadziła się na Kostarykę. Dziś jest właścicielką jedynego na świecie ośrodka, który ratuje ranne i osierocone leniwce. Te zwierzęta, zamieszkujące Amerykę Południową i Środkową, zagrożone są wyginięciem. Judy zajęła się ich ratowaniem przez zupełny przypadek, gdy dwie dziewczynki przyniosły jej rannego, małego leniwca. Nie miała wtedy pojęcia jak mu pomóc. Leniwiec okazał się samiczką, którą Judy nazwała Buttercup. Towarzyszy jej już 20 lat. Jest królową domu i nauczycielką życia - emanując swoim ciepłem i spokojem.
Dziś w swoim ośrodku, Judy prowadzi małą klinikę, żłobek i przedszkole dla maluchów. Pomagają jej córka Ursula, stała wolontariuszka Claire i weterynarz Marcelo, których również poznacie. Leniwce otrzymują od nich pomoc medyczną i często dożywotnią opiekę. Tylko nielicznym podopiecznym udaje się przywrócić wolność, nam udało się być tego świadkiem. Poznajcie niezwykłą kobietę i historię jej miłości.
„Do pierwszej krwi”
W Nepalu, największą czcią otacza się boginię Taleju, która czuwa nad spokojnym życiem Nepalczyków. Nie znajdziecie jednak w Nepalu posągów z jej wizerunkiem. Bogini, siedzi na tronie w swoim pałacu i przyjmuje interesantów. Błogosławi wiernych i wysłuchuje ich skarg. Jak to możliwe? Bogini wciela się w postać małej nepalskiej dziewczynki, nazywanej tutaj Żywą Boginią, Kumari. To ona jest bohaterką tego odcinka. Kumari wybierana jest sposród 3, 4- letnich dziewczynek, na podstawie horoskopu i 32 kryteriów fizycznych takich jak kolor oczu, gęste włosy, ładne zęby, brak skaz na ciele, odpowiedni tembr głosu, kolor skóry i kształt palców. Przez kilka lat, każdego dnia zasiada na tronie i przyjmuje wiernych w milczeniu. Zakazane jej są rozmowy z oddającymi jej cześć. Mniej więcej w dwunastym roku życia, wraz z pierwszym krwawieniem, traci swoją boskość. Wraca wtedy do rodzin i swego poprzedniego życia. W całym Nepalu, żyje dziesięć Żywych Bogiń. Najważniejsza, królewska, mieszka w pałacu w Katmandu. W odcinku poznacie między innymi Rashmilę- ex kumari królewską, a także dwie obecnie zasiadające na tronach Kumari z Patan i Bhaktapur.
„Królowa flamenco”
Hiszpania, słoneczna Andaluzja i serce hiszpańskiego tańca - flamenco. W tym odcinku poznamy niezwykłą tancerkę flamenco – Noelię Sabarea, która pomimo wielu trudności nie zrezygnowała nigdy ze swojej wielkiej pasji do tańca. Kiedy mąż zabronił jej tańczyć, ona ćwiczyła w ukryciu na desce w garażu, dziś jest światowej sławy tancerką. Flamenco to jej całe życie. Bohaterka wprowadzi nas w świat nie tylko tańca, ale także andaluzyjskiego życia. Poznamy smakołyki kuchni andaluzyjskiej i nauczymy się przyrządzać tapasy – słynne hiszpańskie przekąski. Do zobaczenia w Hiszpanii Ole!
W czwartej serii Kobiety na krańcu świata odwiedziliśmy Azję, Amerykę Środkową i Południową oraz południe Europy. W ciągu 50 dni przebyliśmy ponad 73 tysiące kilometrów.
Dotarliśmy do siedmiu fascynujących kobiet z dalekich od siebie nawzajem kultur i światów. Każda zmieniła nas i nasze spojrzenie na świat. W ostatnim odcinku IV serii pokażemy Wam kulisy naszej pracy, które zaowocowały trzystoma godzinami przywiezionego materiału. Zobaczycie jak pracujemy, podejrzycie nasze wpadki, prywatne chwile radości i skrajnego zmęczenia. Pokażemy Wam sytuacje, które nie zmieściły się do odcinków. Uwaga, nie mamy niczego do ukrycia!
