Add
Private Notes
De heer en mevrouw Krukkenberg uit Purmerend proberen zo goed en zo kwaad als het gaat van het leven te genieten. Dat is soms best moeilijk want ze hebben de afgelopen jaren de nodige tegenslagen te verwerken gehad. Ze willen nu eindelijk rust en op ruzie met de buren zitten ze dus niet te wachten. Maar helaas, die onderlinge relatie is al enige tijd ernstig verstoord. Eigenlijk sinds de buurman zijn nieuwe garage enkele centimeters op hun grond heeft gebouwd. En van de ene ergernis komt de andere, ook de schutting in de achtertuin staat volgens hen niet op de juiste plaats. Inmiddels zijn de verhoudingen zo bekoeld dat er niet meer met de buren wordt gesproken. Tijd voor rijdende rechter mr. Visser om helderheid en misschien een beetje verzoening te brengen.
De Amsterdamse kunstenaar en initiatiefnemer van bijzondere evenementen Rob Schrama organiseert samen met ’levend kunstwerk’ en lokale beroemdheid Fabiola een nachtelijke theatertocht door Amsterdam. Die tocht noemen zij ‘Marie de la Nuit’, de deelnemers moeten er wel voor betalen. De twee kunstenaars zijn enthousiast, hun initiatief haalt de pers. Maar wanneer de verwachte subsidie uitblijft ontaard de soepele samenwerking tussen de twee in een koude oorlog. De ruzie gaat over geld, en daarbij wordt er flink met modder gegooid, in dit geval zelfs letterlijk. Mr. Frank Visser heeft zijn handen vol aan de twee heethoofden. Tijd om de boekhouding eens grondig door te lichten.
In de achtertuin van mevrouw De Boer in Broek in Waterland staat een metershoge conifeer. Ze woont alleen en zit dagelijks uren in haar achtertuin te kijken. Ze geniet dan van de vele vogels die op de conifeer af komen. Ook haar dochter die regelmatig langs komt met haar kinderen is erg gesteld op de boom. Maar die vreugde wordt niet door iedereen gedeeld, zeker niet door buurvrouw Ludwig. Die ziet de boom graag worden omgehakt, liever nog vandaag dan morgen. Ze ergert zich mateloos aan de takken in haar tuin om maar niet te spreken van gebrek aan zonlicht of het dreigende gevaar van een vallende boom tijdens een storm. Tijd voor een afgewogen oordeel van mr. Visser.
Voor de 90-jarige heer Wensink uit Lobith is tuinieren gelijk aan ontspannen. Als gewezen landbouwer weet hij er ook het nodige van. In zijn riante tuin, achter zijn huurwoning verbouwt hij allerlei soorten groente. Wat hij zelf niet kan gebruiken gaat in zijn vriezer of naar de buren. Wanneer de woningbouwvereniging aankondigt de tuinen te willen verkleinen legt Wensink zich daar niet zomaar bij neer. Maar zijn protest mag niet baten, de tuin wordt ingekort. Wanneer Wensink vervolgens bij de woningbouw om compensatie vraagt krijgt hij nul op het rekest. De woningbouwvereniging heeft gehandeld volgens de wet en vindt dat zij de heer Wensink al tegemoet is gekomen. Of dat voldoende is moet blijken uit het oordeel van de Rijdende Rechter, mr. Frank Visser.
In de tuin van familie Van der Ven in Son en Breugel staat een 80-jarige eik. De eik is prachtig, maar veroorzaakt voor de buren, familie Der Kinderen, veel overlast. Vallende eikels, mosgroei en veel bladeren. Maar dat is nog niet het ergste. Volgens familie Der Kinderen drukken de wortels van de eik hun garage omhoog, zo erg dat de garage scheuren vertoont. Familie Der Kinderen heeft Van der Ven al hierop aangesproken, maar Van Der Ven meent dat de wortels niet de oorzaak zijn. Aan mr. Frank Visser de taak om te achterhalen wat de oorzaak van de scheurvorming in de garage is.
De heer Kornaat uit Anna Jacobapolder droomde al jaren van een eiken houten vloer. Eindelijk had hij een deskundig bedrijf gevonden, CB Interieur Afwerking & Spanplafonds, die de vloer kon leggen. Maar vlak na het leggen ging de vloer uitzetten en vervolgens weer krimpen. Er ontstonden grote naden, en die gingen niet meer weg. Een grote ergernis voor Kornaat. De heer Van Dijke, de directeur van CB Interieur, vindt echter dat dit de eigen schuld is van Kornaat. Kornaat had volgens Van Dijke niet gezorgd voor de juiste vochtigheidsgraad. Mr. Frank Visser gaat op onderzoek uit en meet de luchtvochtigheid.
De heer Krabbenborg uit Borculo klust graag. Zo heeft Krabbenborg zijn schuur eigenhandig omgebouwd tot garage. Maar de auto van Krabbenborg kan de pas verbouwde garage niet indraaien, er is te weinig ruimte. De garage moet dus een stukje naar achteren. Via een ingenieus systeem lukt het Krabbenborg om de garage in één nacht te verplaatsen. De volgende morgen ontdekken de buren dat de garage voor een gedeelte op het gezamenlijk achterpad staat. Dat willen ze niet. Reden voor mr. Frank Visser om te kijken of de garage teruggezet moet worden.
Mevrouw Ronda uit Echt is erg gesteld op haar meubels. Ze poetst elke dag, maar wat haar stoort is haar salontafel. Die tafel is er namelijk na een behandeling door de heer Plessius niet mooier op geworden. In plaats van een strak glimmende tafel, kwam de tafel na behandeling terug met allerlei butsen en krassen. Volgens Plessius zaten die butsen en krassen er vóór behandeling al in. Alleen zag je die niet goed, omdat ze gevuld waren met een donkere boenwas. Aan mr. Frank Visser de taak om te achterhalen of Plessius zijn werk wel goed heeft gedaan.
Na een bezoek in het ziekenhuis te Nieuwegein, komt Robin Kemkes in botsing met een auto. Pech voor Robin, want zijn scooter is total loss. Gelukkig mankeert Robin zelf niets. Omdat Robin van rechts kwam, wil hij de schade verhalen op Interpolis, de verzekeraar van de automobilist. Interpolis wil echter niet betalen, omdat Robin bij het oversteken van de kruising niet goed heeft opgelet. Volgens Interpolis had Robin de automobilist voorrang moeten verlenen. Aan mr. Frank Visser de taak om te achterhalen wie nu wie voorrang had moeten verlenen.
In een rustige buitenwijk in Almelo kunnen twee buren het slecht met elkaar vinden. Beide partijen wonen in een vrijstaand huis, maar dat belet hen niet om last te hebben van elkaar. De onvrede richt zich voornamelijk op de heesterheg die als scheiding tussen de twee tuinen dient. De een vindt de heg veel te hoog en zou hem het liefst helemaal weg zien. Voor de andere is de privacy zo heilig dat een klein gaatje in de heg eigenlijk al te veel is. Voor deze partij kan de heg niet hoog en dicht genoeg zijn.Mr. Frank Visser heeft een luisterend oor voor beide partijen en zal door zijn uitspraak duidelijkheid scheppen.
Wonen in betekent veel rust en ruimte. Tenminste dat dacht en hoopte mevrouw Velde. Sinds enige tijd doet zij in het voorjaar en in de zomer geen oog meer dicht. Boosdoener zijn de windorgels die haar buurman in zijn tuin heeft hangen. Vooral wanneer de wind wat aantrekt wordt zij ongewild deelgenoot van het concert dat deze instrumenten spontaan ten gehore brengen. Buurman wil muziek in zijn tuin en weigert zijn windgongs het zwijgen op te leggen.
Om de spanning in haar rug en nek weg te nemen, liet Esther Wasmus zich masseren door vriend en hobbymasseur Guus Crutz. Deze gaf Esther na afloop een waardebon voor een gratis massage. Maar toen Esther deze bon wilde verzilveren, kwam ze bedrogen uit. Guus wil haar niet meer onder handen nemen. En daar neemt Esther geen genoegen mee.
Het valt niet mee, als boer in Nederland. De export loopt spaak en het weer werkt vaker tegen dan mee. Als je dan ook nog minder oogst door de bomen van de buurman, wat doe je dan? Boer Ko de Putter uit Zeeuws Vlaanderen nam het heft in eigen handen. Hij besloot de bomen eigenhandig om te leggen met behulp van een boormachine en wat gif. Sindsdien durft buurman Minderhout zijn erf bijna niet meer te verlaten. Want waartoe is buurman nog meer in staat.
Toen mevrouw de Groot overleed ging haar huis naar haar kleinzoon. Maar met het huis erft hij ook de problemen van oma. Want sinds de buurman een sierkachel liet aanleggen was het soms niet te harden in huis. Een rare lucht, pijn in de keel en duizelingen waren het gevolg. Volgens mevrouw de Groot lag het aan de nieuwe kachel, volgens buurman van der Werf lag het wellicht meer aan de buurvrouw zelf. Wijlen mevrouw de Groot wilde graag een uitspraak van de Rijdende Rechter. Dochter Tiny geeft graag gehoor aan deze wens, tenslotte moet haar zoon straks in het huis gaan wonen
Dolblij was mevrouw van Ewijk met haar raspup Kyan. Totdat bleek dat de hond ernstig ziek was. Zo ziek zelfs dat de dierenarts hem in liet slapen. En alsof het allemaal al niet verdrietig genoeg was, werd ze ook nog eens geconfronteerd met hoge rekeningen van de dierenarts.Mevrouw van Ewijk wendde zich tot de verkopers, rekenend op begrip. Maar daar krijgt ze nul op rekest. Mevrouw de Roos en meneer van der Ham konden toch ook niet weten dat kleine Kyan ziek was.
De gepensioneerde meneer Becker brengt veel tijd door in zijn tuin. Het liefst zou hij een mooie schutting plaatsen voor wat privacy, maar dat wordt hem onmogelijk gemaakt door zijn buren, de familie Moorlag. Opa Moorlag heeft een flink aantal bomen precies op de erfgrens geplaatst, dus voor een schutting is geen plaats. Met het wetboek als wapen trekt meneer Becker nu ten strijde en al snel blijkt het niet alleen om de bomen te gaan.
Al 10 jaar lang zijn mevrouw Jonkers en meneer Daretta uit Zoetermeer aan het bekvechten. Meneer Daretta is eigenaar van een Italiaans restaurant en besloot in 1994 om uit te breiden. De bouwplannen werden keurig besproken met de buren, de familie Jonkers. Zij maakten geen bezwaar, totdat meneer Daretta zijn zaag in hun dakgoot zette. Inmiddels is meneer Jonkers overleden, maar de strijdbijl is nog altijd niet begraven.
Na haar werk neemt mevrouw Hiemstra gewoonlijk de bus vanuit Harlingen naar Franeker. Zo ook op een gure dag in februari. Omdat het nogal waait doet zij een stapje naar achteren in het bushokje om vervolgens haar bril schoon te maken. Dat kleine stapje naar achteren had grote gevolgen. Het glas van het bushokje lag eruit, waardoor mevrouw Hiemstra in de achtergelegen sloot belandde. Zonder bril en met een scheur in haar jas wisten omstanders haar uit het water te vissen. Mevrouw Hiemstra vindt dat de gemeente Harlingen maatregelen had moeten nemen om dit soort ongelukken te voorkomen.
Mevrouw Steenwijk runt samen met haar man een zuivelboerderij. Hij doet de koeien en het land, zij maakt verse boter, yoghurt en karnemelk. In de zomer stoppen er regelmatig fietsers voor een versnapering. Renate wilde voor deze mensen graag een terras aanleggen.
Toen zij op het internet een leuke set stoelen en tafels tegenkwam deed ze meteen een bod. Haar bod werd geaccepteerd, maar toen zij haar terras bij de verkoper op wilde halen waren de tafels en stoelen al weg.
Na een bezoek aan zijn dochter in Almere besloot meneer Fokker nog even te gaan winkelen. En gelukkig was er een invalideparkeerplaats vrij, vlak voor het winkelcentrum. De plek was wat krap, maar meneer Fokker is een geoefend automobilist en dacht dat het wel zou lukken. Helaas zag hij een obstakel over het hoofd. Zijn gloednieuwe en zeer gekoesterde auto had aanzienlijke schade. Het obstakel bleek een stortkoker van het unieke afvaltransportsysteem van de gemeente Almere. Het afval wordt daar ondergronds afgevoerd. Hartstikke mooi natuurlijk, maar daar heeft meneer Fokker geen boodschap aan. Hij stelt de gemeente Almere aansprakelijk voor zijn schade.
Toen mevrouw Van der Kooij in haar gerenoveerde woning trok ontdekte zij al snel dat haar dak lekte. Omdat er tien jaar garantie op zat, zocht zij contact met de dakdekker. Deze kwam langs, maar zag al snel dat het betreffende dak niet door hem gemaakt was.Onverrichter zake vertrok hij weer. Maar de rekening die mevrouw Van der Kooij voor dit bezoekje gepresenteerd kreeg loog er niet om; ruim 100 euro. Mevrouw Van der Kooij piekert er niet over die te betalen.
Al vier jaar lang moet mevrouw De Vries regelmatig haar dak op om het bladafval van haar buurvrouw weg te halen. Doet ze dit niet, dan raakt de afvoer verstopt met een overstroming tot gevolg. De verzoeken van mevrouw De Vries om de bomen te snoeien worden door de buurvrouw weggewuifd. Mevrouw De Vries pikt het niet langer. Of die bomen worden flink gesnoeid, of de buurvrouw moet zelf maar het dak van mevrouw De Vries schoonhouden.
